Category: Knowledge

ดนตรีปกาเกอะญอ เสียงเพลงที่ลื่นไหลตามกาลเวลา เป็นที่รู้ดีว่า ชาวปกาเกอะญอ หรือที่คนมักคุ้นชิ้นกับคำว่า ชาวกะเหรี่ยง ส่วนใหญ่จะอาศัยอยู่ตามภูเขา ซึ่งในประเทศไทยมีจำนวนประชากรมากกว่า 1 ล้านคน ก่อนที่จะมารู้จักหรือได้ไปคลุกคลีกับชาวปกาเกอะญอก็ไม่รู้มาก่อนว่า ชนเผ่านี้มีเครื่องดนตรีเป็นของตัวเอง ที่ยังเห็นกันอยู่บ่อยๆ ก็จะเป็นเตหน่ากู และมีบทลำนำที่คนปกาเกอะญอ เมื่อได้มีโอกาสพูดคุยกับพี่ศิลปินปกาเกอะญอคนหนึ่งชื่อ ดิปุ๊นุ อาศัยอยู่ที่หมู่บ้านป่าแป๋ จ.ลำพูน เป็นทั้งคนที่ทำงานขับเคลื่อนสิทธิของชาวกะเหรี่ยงและเป็นศิลปินที่ถ่ายทอดเรื่องราวของชาวกะเหรี่ยง แนวเพลงของเขาจะเรียกว่าเป็น ลูกทุ่งอินดี้ ก็ว่าได้ เราได้สอบถามพี่ปุ๊เกี่ยวกับดนตรีปกาเกอะญอ พี่ปุ๊เล่าว่า เมื่อก่อนส่วนใหญ่ดนตรีปกาเกอะญอจะผูกพันกับพิธีกรรมและประเพณีทั้งงานแต่งงาน งานศพ งานบุญ โดยเป็นการเล่นเตหน่ากูและเครื่องดนตรีอื่นๆ ประกอบการร้องบทกลอนหรือลำนำ ซึ่งบทลำนำนี้จะเป็นเหมือนกลอนคำสอนภาษาปกาเกอะญอที่ส่งต่อมาจากบรรพบุรุษ ที่จะกล่าวถึงเรื่องต่างๆ เช่น การดูแลรักษาป่า การเป็นลูกที่ดี …

เส้นทางลำเพลิน ลำเพลิน หมอลำที่อยู่ในยุคเปลี่ยนผ่าน  สู่ความทันสมัยของดนตรีและการแสดงหมอลำ จากการลงพื้นที่ค้นหาข้อมูเกี่ยวกับลำเพลินจากหลายจังหวัดในภาคอีสาน มีหลากหลายแนวทางและข้อคิดที่ได้รับจากศิลปินหมอลำและนักวิชาการหลายๆท่าน ลำเพลินเป็นการลำ ที่ได้รับความนิยมอย่างสูงทุกหมู่บ้านในภาคอีสาน โดยเฉพาะฝั่งจังหวัดอุบลราชธานี ยโสธร ร้อยเอ็ดและมหาสารคาม และยังเป็นที่มาของการมีพิณ หรือ ซุงในการลำอีสานอีกด้วย ซึ่งในปัจจุบันลายลำเพลินก็ยังถูกนำมาประยุกต์กับแนวดนตรีลูกทุ่ง และแนวดนตรีตะวันตกผสมผสานเป็นที่ชื่นชอบของมวลชนอย่างแท้จริง  สิ่งนี้เอง ที่ทำให้เราเห็นภาพชัดขึ้นว่าลำเพลิน เปรียบดั่งสะพานเชื่อมโยงของวัฒนธรรม ยุคสมัย และผู้คนเข้าด้วยกัน  แต่หากจะลงลึกว่าลำเพลินน่าจะเกิดขึ้นได้อย่างไร ลองมาดูแนวคิดนี้กัน จากการสัมภาษณ์ศิลปินหมอลำหลายต่อหลายคน ไม่ว่าจะเป็น พ่อ ป.ฉลาดน้อย ส่งเสริม ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (หมอลำ) พ่อทองใส ทับถนน พ่อบุญมา เขาวง …